معبود شما خداوند یگانه است; اما کسانی که به آخرت ایمان نمی‏آورند، دلهایشان (حق را) انکار می‏کند و مستکبرند. (22)

قطعا خداوند از آنچه پنهان می‏دارند و آنچه آشکار می‏سازند با خبر است; او مستکبران را دوست نمی‏دارد! (23)

و هنگامی که به آنها گفته شود: «پروردگار شما چه نازل کرده است؟» می‏گویند: «اینها (وحی الهی نیست;) همان افسانه‏های دروغین پیشینیان است!» (24)

آنها باید روز قیامت، (هم) بار گناهان خود را بطور کامل بر دوش کشند; و هم سهمی از گناهان کسانی که بخاطر جهل، گمراهشان می‏سازند! بدانید آنها بار سنگین بدی بر دوش می‏کشند! (25)

کسانی که قبل از ایشان بودند (نیز) از این توطئه‏ها داشتند; ولی خداوند به سراغ شالوده (زندگی) آنها رفت; و آن را از اساس ویران کرد; و سقف از بالا بر سرشان فرو ریخت; و عذاب (الهی) از آن جایی که نمی‏دانستند به سراغشان آمد! (26)

سپس روز قیامت خدا آنها را رسوا می‏سازد; و می‏گوید: «شریکانی که شما برای من ساختید، و بخاطر آنها با دیگران دشمنی می‏کردید، کجا هستید؟!» (در این هنگام،) کسانی که به آنها علم داده شده می‏گویند: «رسوایی و بدبختی، امروز بر کافران است!» (27)

همانها که فرشتگان (مرگ) روحشان را می‏گیرند در حالی که به خود ظلم کرده بودند! در این موقع آنها تسلیم می‏شوند (و بدروغ می‏گویند:) ما کار بدی انجام نمی‏دادیم! آری، خداوند به آنچه انجام می‏دادید عالم است! (28)

(به آنها گفته می‏شود:) اکنون از درهای جهنم وارد شوید در حالی که جاودانه در آن خواهید بود! چه جای بدی است جایگاه مستکبران! (29)

(ولی هنگامی که) به پرهیزگاران گفته می‏شد: «پروردگار شما چه چیز نازل کرده است؟» می‏گفتند: «خیر (و سعادت)» (آری،) برای کسانی که نیکی کردند، در این دنیا نیکی است; و سرای آخرت از آن هم بهتر است; و چه خوب است سرای پرهیزگاران! (30)

باغهایی از بهشت جاویدان است که همگی وارد آن می‏شوند; نهرها از زیر درختانش می‏گذرد; هر چه بخواهند در آنجا هست; خداوند پرهیزگاران را چنین پاداش می‏دهد! (31)

همانها که فرشتگان (مرگ) روحشان را می‏گیرند در حالی که پاک و پاکیزه‏اند; به آنها می‏گویند: «سلام بر شما! وارد بهشت شوید به خاطر اعمالی که انجام می‏دادید!» (32)

آیا آنها انتظاری جز این دارند که فرشتگان (قبض ارواح) به سراغشان بیایند، یا فرمان پروردگارت (برای مجازاتشان) فرا رسد (آنگاه توبه کنند؟! ولی توبه آنها در آن زمان بی اثر است! آری،) کسانی که پیش از ایشان بودند نیز چنین کردند! خداوند به آنها ستم نکرد; ولی آنان به خویشتن ستم می‏نمودند! (33)

و سرانجام بدیهای اعمالشان به آنها رسید; و آنچه را (از وعده‏های عذاب) استهزا می‏کردند، بر آنان وارد شد. (34)

مشرکان گفتند: «اگر خدا می‏خواست، نه ما و نه پدران ما، غیر او را پرستش نمی‏کردیم; و چیزی را بدون اجازه او حرام نمی‏ساختیم!» (آری،) کسانی که پیش از ایشان بودند نیز همین کارها را انجام دادند; ولی آیا پیامبران وظیفه‏ای جز ابلاغ آشکار دارند؟! (35)

ما در هر امتی رسولی برانگیختیم که: «خدای یکتا را بپرستید; و از طاغوت اجتناب کنید!» خداوند گروهی را هدایت کرد; و گروهی ضلالت و گمراهی دامانشان را گرفت; پس در روی زمین بگردید و ببینید عاقبت تکذیب‏کنندگان چگونه بود! (36)

هر قدر بر هدایت آنها حریص باشی، (سودی ندارد; چرا) که خداوند کسی را که گمراه ساخت، هدایت نمی‏کند; و آنها یاورانی نخواهند داشت! (37)

آنها سوگندهای شدید به خدا یاد کردند که: «هرگز خداوند کسی را که می‏میرد، برنمی‏انگیزد! س‏ذللّه آری، این وعده قطعی خداست (که همه مردگان را برای جزا بازمی‏گرداند); ولی بیشتر مردم نمی‏دانند! (38)

هدف این است که آنچه را در آن اختلاف داشتند، برای آنها روشن سازد; و کسانی که منکر شدند، بدانند دروغ می‏گفتند! (39)

(رستاخیز مردگان برای ما مشکل نیست; زیرا) وقتی چیزی را اراده می‏کنیم، فقط به آن می‏گوییم: «موجود باش!» بلافاصله موجود می‏شود. (40)

آنها که پس از ستم دیدن در راه خدا، هجرت کردند، در این دنیا جایگاه (و مقام) خوبی به آنها می‏دهیم; و پاداش آخرت، از آن هم بزرگتر است اگر می‏دانستند! (41)

آنها کسانی هستند که صبر و استقامت پیشه کردند، و تنها بر پروردگارشان توکل می‏کنند. (42)

ادامه دارد.