بنام خدا
انبوه مردم بعد از استعفای دکتر محمد مصدق از نخست وزیری و نصب قوام توسط محمدرضا پهلوی ، دست به اعتراض و تظاهرات باشکوهی زدند ، و با فریادها و شعارهای "یا مرگ یا مصدق"، "مصدق پیروز است"، "مرگ بر قوام"، با نیروهای ارتش و شهربانی شاهنشاهی بهمقابله برخاستند.
شاه در وحشت از دست دادن کنترل اوضاع به ارتش فرمان آتشگشودن بهروی مردم بی دفاع را داد ، و یک لکه سیاه دیگر در کارنامه ضد مردمی خود ، در تاریخ ایران زمین به جای گذاشت.
در این قیام ملی قریب 800تن از مردم دلیر ایران شهید و مجروح شدند.
شاه که توان مقابله با نهضت ملی ایران در حمایت از مصدق را نداشت ، لاجرم فرمان نخست وزیری قوام را لغو نمود و به خواسته های ملی و مردمی مصدق کبیر ، گردن گذاشت.
دکتر محمد مصدق همواره از شهدای قیام ملی 30تیر1331ش ، با بزرگواری و همراه با اشک و اندوه یاد میکرد ، و وصیت نمود که خود او را نیز در کنار مزار آن شهدای والا مقام ، در آرامگاه ابن بابویه دفن نمایند.
ولی شاه از ترس ملت و بویژه در خاطر ماندن روز تاریخی 30 تیر1331 ، که تبدیل به روز قیام مردم علیه دربار ضدمردمی و علیه غارتگریهای استعماری ، و همچنین تبدیل شدن آن به روز دفاع همه جانبه ملت ایران از نهضت ملی و پیشوای بزرگش دکتر مصدق کبیر شد ، اجازه دفن پیکر آن عزیز از دست رفته را در کنار شهدای 30تیر در ابن بابویه نداد.
و سرانجام در14 اسفند1345خورشیدی ، پیکر مطهر آن سرباز دلیر وطن مصدق کبیر ، دریکی از اتاقهای خانه اش واقع در احمدآباد به امانت به خاک سپرده شد ، و نامش ، یادش و راهش به خوبی و نیکی در سینه تاریخ ماندگار گشت و الگوی پاکان و وطن دوستان ایران زمین شد.
یاد و راه ملی و میهنی دکتر محمدمصدق و شهیدان گلگون کفن30تیر1331ش ، گرامی و پررهرو باد.
به قلم :: م.
پایان.