1-شکست عدم پیروزی نیست بلکه شکست پیروزی آدم را به تأخیر می اندازد.
2-هر که همتش کوچک باشد، فضیلتش از بین برود.
3-هر گاه جنایتها آشکار شود، برکت ها از میان برود.
4-ثمره حسادت، بدبختی در دنیا و آخرت است.
5-تو اگر نیکی کنی خود را گرامی داشته ای و به خودت نیکی کرده ای، اگر بدی کنی خودت را خوار کرده ای و به خودت زیان رسانده ای.
6-گنجایش هر ظرفی با آنچه در آن نهند، تنگ می شود جز ظرف دانش که (هر چه در آن نهند) گسترش می یابد.
7-بدهکاری زیاد، راستگو را دروغگو می کند و خوش قول را بد قول می کند.
8-هر که اطمینان داشته باشد که آنچه خدا برایش مقدر کرده است به او می رسد، دلش آرام گیرد.
9-زهد و بی اعتنایی به دنیا، بزرگترین آسایش است.
10-چه بسیارند عبرتها و چه اندک اند عبرت گرفتن ها!
11-در انتظار فرج باشید و از رحمت خدا نومید نشوید.
12-انصاف، برترین خصلت هاست.
13-هر که خوراکش کم باشد، اندیشه اش زلال گردد.
14-شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است.
15-هر کس پاک دامنی و قناعت ارمغان او شد، سرافرازی با او هم پیمان گشت.
16-برترین بخشندگی بخشش در تنگدستی است.
17-محبوب ترین مؤمن نزد خداوند کسی است که مؤمن فقیری را در تنگدستی دنیا و گذران زندگی یاری رساند.
18-خوشا به حال آنکه به بندگان خدا نیکی کند و برای آخرت خود زاد و توشه برگیرد.
19-از گردش روزگار، گوهر مردان آشکار می شود.
20-از طمع کاری است که مردان گردن به ذلت و خواری نهند.
پایان.