خانواده هزار فامیل شاه-
مست از جام غرور
لب به لب،-
جامهای سرخ آغشته-
به خون جوانان میهن را
پیک به پیک می نوشیدند،-
و به روزگار مردم نادار میخندیدند.
همه جا تاریکی،دلها همه غمگین-
همه در رنج و جنون-
روز چون شب-
و شبها مرگ افزا و وحشت انگیز بود.
در قلبهای مردم این شهر بی طپش-
اثری از شور و عشق نبود-
همه محرومان،
همان مستضعفان صادق-
در زندانهای دیوارهای خانه هایشان،-
اسیر عادات تکراری-
و تنها و تنها-
روزمرگی هایشان را مرور می کردند.
درگوشه ای دیگر-
از این وطن غم انگیز،-
همه بیداران،همه مردمان آزادیخواه-
همان عدالتجویان انقلابی علوی-
در زندان شاهنشاهی-
اسیر و دربند قفسها بودند.
*****
مردم عدالتجوی دلیر-
همه در ارتش حق و حقیقت،-
خواب گران نا امیدان را درنوردیدند-
و شور و ولوله ها آفریدند،-
و دیر هنگامی نگذشت-
شاه و عمله و اکره اش،-
در زباله دانی تاریخ جای گرفتند.
در تقویم تاریخ میهن ما
روز 22بهمن1357-
روز بزرگ پیروزی لشگرحق جویان شد.
همه دلها شاد شدند
همه یاران از قفسها رها گردیدند-
شاه ظالم فراری شد-
از میهن حق جویان علوی،-
و مردم ایران همه آزاد شدند.
چه فرخنده روز بزرگی بود آن روز-
روز22بهمن57 ،-
روز حماسه و نور و انقلاب-
روز پیروزی حق بر باطل.
ادامه دارد.