بسم الله الرحمن الرحیم
|
|
الف، لام، را. کتابى است با آیاتى استوار و روشن از جانب حکیمى آگاه.{1}
|
|
که جز خداى یکتا را نپرستید، من از جانب او بیمدهنده شما و نیز مژدهدهندهاى براى شما هستم.{2}
|
|
و نیز از پروردگارتان آمرزش بخواهید و به درگاهش توبه کنید، تا شما را از رزقى نیکو -تا آنگاه که مقرر است- برخوردارى دهد. و هر شایسته انعامى را نعمت دهد. و اگر رویگردان شوید، بر شما از عذاب روز بزرگ بیمناکم.{3}
|
|
بازگشتتان به خداست و او بر هر کارى تواناست.{4}
|
|
آگاه باش که اینان صورت برمى گردانند تا راز دل خویش پنهان دارند، حال آنکه بدان هنگام که جامههاى خود در سر مىکشند خدا آشکار و نهانشان را مىداند، زیرا او به راز دلها آگاه است.{5}
|
|
هیچ جنبندهاى در روى زمین نیست، جز آنکه روزى او بر عهده خداست، و موضع و مکانش را مىداند، زیرا همه در کتاب مبین آمده است.{6}
|
|
اوست که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید و عرش او بر روى آب بود. تا بیازماید کدام یک از شما به عمل نیکوتر است. و اگر بگویى که بعد از مرگ زنده مىشوید، کافران گویند که این جز جادویى آشکار نیست.{7}
|
|
و اگر چندگاهى عذابشان را به تأخیر بیفکنیم مىپرسند: چه چیز مانع آن شده است؟ آگاه باشید چون عذابشان فرا رسد، آن را باز نگردانند، و آنچه مسخرهاش مىکردند آنان را در بر خواهد گرفت.{8}
|
|
اگر به انسان رحمتى بچشانیم، آنگاه از او بازش گیریم، مأیوس مىشود و کفران مىورزد.{9}
|
|
و اگر پس از سختى و رنج، نعمت و آسایشى به او بچشانیم، مىگوید: ناگواریها از من دور شده است. و در این حال، شادمان است و فخر مىفروشد،{10}
|
|
مگر کسانى که شکیبایى ورزیدند و کارهاى نیکو کردند، که آمرزش و مزد بزرگ از آن آنهاست.{11}
|
|
مباد که برخى از چیزهایى را که بر تو وحى کردهایم واگذارى و بدان دلتنگ باشى که مىگویند: چرا گنجى بر او افکنده نمىشود؟ و چرا فرشتهاى همراه او نمىآید؟ جز این نیست که تو بیمدهندهاى بیش نیستى و خداست که کارساز هر چیزى است.{12}
|
|
یا آنکه مىگویند که از خود برمىبافد و به دروغ به خدا نسبتش مىکند. بگو: اگر راست مىگویید، جز خدا هر که را که توانید به یارى بطلبید و ده سوره مانند آن به هم بربافته، بیاورید.{13}
|
|
پس اگر شما را اجابت نکردند، بدانید که قرآن به علم خدا نازل شده و نیز هیچ خدایى جز او نیست. آیا تسلیم مىشوید؟{14}
|
|
آنان که زندگى و زینت این دنیا را بخواهند، پس همه مزد کردارشان را در این جهان مىدهیم و در آن نقصانى نمىبینند.{15}
|
|
اینان کسانى هستند که در آخرت جز آتش نصیبى ندارند و هر چه کردهاند ناچیز شود و هر چه به جاى آوردهاند باطل است.{16}
|
|
آیا آن کس که از جانب پروردگار خویش دلیلى روشن دارد و زبانش بدان گویاست و پیش از این کتاب موسى که خود پیشوا و رحمتى بوده است بدان شهادت داده، با آن کس که دلیلى ندارد برابر است؟ ایشان به آن کتاب روشن ایمان مىآورند. و هر گروه دیگرى که به او کافر شود، جایگاهش در آتش است. در آن شک مکن، که حق است و از جانب پروردگارت آمده است. ولى بیشتر مردم ایمان نمىآورند.{17}
|
|
چه کس ستمکارتر از آن کسى است که به خدا دروغ مىبندد؟ اینان را به پروردگارشان عرضه خواهند داشت و شاهدان گواهى خواهند داد که اینانند که بر پروردگارشان دروغ مىبستهاند. هان، لعنت خدا بر ستمکاران باد؛{18}
|
|
آنان که مردم را از راه خدا بازمىدارند و راه خدا را منحرف مىخواهند و به آخرت ایمان ندارند؛{19}
|
|
اینان نمىتوانند در روى زمین از خداى بگریزند و جز او هیچ یاورى ندارند، عذابشان مضاعف مىشود. نه توان شنیدن داشتهاند و نه توان دیدن.{20}
|
|
اینان به خویشتن زیان رسانیدند و آنچه را که به دروغ خدا مىخواندند از دست دادهاند.{21}
|
|
به ناچار در آخرت زیانکارترند.{22}
منبع :: سایت گنج نما ادامه دارد. |