از حوالیِ همین روزهای کُندِ بیخودِ
طولانی میگذریم
و باد فقط بر سرشاخههای شکسته
میوزد.
ما اشتباه میکنیم
که از چراغ، انتظارِ شکستن داریم،
شب... سرانجام خودش میشکند.
شعر از : استاد سید علی صالحی