چه کسی گفته است بالاتر از سیاهی
رنگی نیست؟! به وقت، که با
رویاهامان به جنگ مرگ میرویم،
در مییابیم که بالاتر از سیاهی، تازه
سرآغاز همهی رنگهای بینهایت ِ
حیات است.
... اگر گفته شود که این راه را هزاران
خطا در پی است، تو را چه باک! زیرا
در سرنوشتی چنین، سرشتی نیز
چنین باید. وقتی به راه برخاستی... تا
انتهای جهان برو! مکث، مرگ است.
نباید بردهی شرایط شد، شرایط را
باید دگرگون کرد.
مقدمه کتاب "ردپای برف تا بلوغ کامل گل سرخ"
شعر از : استاد سید علی صالحی